Snorri Thore Hallvardson

Imiona: Snorri Thore
Nazwisko: Hallvardsson
Urodził się: w noc Valborg tj. 30.04.1999 roku

Wygląd: Proste, jasne blond włosy do ramion, spięte zazwyczaj w kucyk. Oczy duże, ciemnoniebieskie, patrzą na świat z dystansem i rozbawieniem. Proporcjonalnie zbudowany - żaden paker, ale jak dziewczyna też nie wygląda. Ot, normalny mężczyzna. Niektórzy nazywają jego sylwetkę smukłą, może i trochę racji w tym jest. Ma nadzwyczaj jasną skórę, która słońca specjalną miłością nie darzy i odpłaca się bolesnymi poparzeniami. Ot, trochę uciążliwości w życiu każdemu się przyda. Na jego ustach można dostrzec całą paletę uśmiechów i co poniektórzy pewnie chętnie napisaliby na ten temat pracę doktorską.

Charakter: Jest człowiekiem zdystansowanym do otaczającej go rzeczywistości na każdy możliwy sposób. Niemal nic nie bierze do siebie, niczym się nie przejmuje, nie martwi i śmieje się przeciwnościom losu w twarz. Polega tylko na sobie, wierzy w siebie i w swoją siłę. Jest przekonany o tym, że wszystko jest możliwe i jeśli się wystarczająco czegoś chce, to można to osiągnąć. Co za tym idzie, jeśli mu na czymś szalenie zależy, jest w stanie znieść każde cierpienie i poświęcić wszystko, co tylko możliwe, żeby tylko swój cel osiągnąć. Nie jest to jednak typ, który idzie po trupach do celu - inne istoty darzy szacunkiem, który - według niego - należy im się z samego faktu istnienia. Stara się dostrzegać w nich przede wszystkim dobre cechy, co tak źle mu nie idzie. Uważa, że cierpienie jest jedną z najlepszych nauk, jakie się w życiu człowiekowi zdarzają, więc przyjmuje je z godnością i uśmiechem na ustach. Nie jest jednak masochistą, co to, to nie. Ceni sobie każdy dzień i każdą chwilę, bowiem wie, że życie jest krótkie i należy z niego czerpać jak najwięcej się da. W tym całym swoim entuzjazmie jest również spragnionym mądrości młodym człowiekiem. Ma świadomość, że mądrość tą nabywa się jedynie poprzez własne doświadczenia, dlatego nie waha się pytać starszych o siebie o ważne, czasami ocierające się o filozofię i metafizykę, sprawy. Tak, tak, w przypadku tego osobnika instynktu samozachowawczego brak albo w postaci szczątkowej. Chwilami wychodzi, że jest zakutym łbem. Zdarza mu się narzucać swoje zdanie innym, brak mu cierpliwości, zwłaszcza jeśli zna się z tą osobą od dłuższego czasu.

Rodzina: Mama, tata i młodszy, wyjątkowo denerwujący brat. Babcia starowinka. Dwie ciotki, dwóch wujków i wyjątkowo liczna chmara kuzynów i kuzynek wraz ze swoimi dziećmi, chrześniakami i całą bandą bachorów. Na szczęście spotykają się tylko na weselach i pogrzebach. Dodatkowo pół świata spokrewnione z nim przez małżeństwa do wielu pokoleń wstecz.

Matka: Gudrun Hallvardson (z domu Thoredottir - stąd drugie imię Snorriego) - potężna czarownica wody, uczyła się w Durmstrangu dopóki nie poznała swojego obecnego męża i nie rzuciła wszystkiego ku chwale rodziny
Ojciec: Hallvard Bjornson - czarodziej nigdy nie ograniczający się w swej wiedzy i w ćwiczeniu swoich umiejętności zatem może nie tak potężny jakby mógł być ale za to wszechstronny.

Historia rodziny jest długa i zawiła. Rodzina matki zawsze była tradycyjna i nie przyjmowała nowości do tego stopnia, że chrześcijaństwo również uznano za nowość. Zdając sobie sprawę z zagrożenia, jakie sprawia, ukryła się w nieprzebytych górach Norwegii i tam żyła przez wiele, wiele wieków niezauważana przez nikogo a jej członkowie brani za zjawy leśne. Z czasem i rozwojem cywilizacji schronienie to zaczęło być coraz mniej bezpieczne i mniej bezpieczne było uczenie się wszystkiego w murach domu, zaczęto więc wysyłać dzieci do szkół a samemu udawać rodzinę drwali. Po pewnym czasie skutkiem niebezpiecznie wyczuwalnego nagromadzenia mocy i mugolskich historiach o nawiedzonej chatce w lesie, rodzina zmuszona była się stopniowo rozpraszać, nigdy jednak nie opuściła do końca swojego domu. Obecnie owy dom zajmuje na zmianę rodzina Snorriego i rodzina jego ciotki od strony mamy.
Rodzina ojca była o wiele bardziej społeczna i... znacząca. Wpływała na losy świata od bardzo, bardzo dawna zasiadając na wysokich stanowiskach zarówno w magicznych jak i mugolskich rządach wielu krajów. Posiada w swych szeregach uczonych, dyplomatów, wojskowych, lekarzy i prawników. Dzięki swoim umiejętnością wpływania na ludzi uniknęła wszelkich katastrof w świecie zarówno magicznym jak i mugolskim. Ojciec Snorriego należy zdecydowanie do grupy uczonych, dzięki czemu arystokratyczna ręka rodziny nigdy go nie dosięgnęła. Z resztą, należy do daleko pobocznej linii i jest za to wdzięczny losowi. Snorri wdał się w matkę.

Miejsce zamieszkania potrafi zmieniać się nawet co parę miesięcy i jedynym pewnym miejscem jest Hogwart oraz chatka w dalekich górach Norwegii, w której spędza każe wolne chwile. Zasadniczo mieszka na Wyspach Brytyjskich, podanie jednak aktualnego adresu nastręcza mu wyjątkowych trudności - ojciec pchany pragnieniem wiedzy oraz różnymi delegacjami od członków jego rodziny rzucany jest po całym kraju, częstokroć również za granicę wtedy jednak nie bierze ze sobą matki zostawiając ją w jakimś wyjątkowo dobrze urządzonym mieszkaniu. Matce to wcale nie przeszkadza, kocha męża i zawsze powtarza, że najpierw trzeba dobrze poznać kraj, w którym się mieszka a dopiero potem wybierać się za granicę. Młodszy brat jeździ z nimi uczony przez matkę i ojca potrzebnych mu umiejętności. Kiedy przyjdzie czas, dołączy do Snorriego w Hogwarcie.

Naturalny talent: bałamucenie (ale chyba nie o takie talenty chodziło) potrafi leczyć siłą woli i dotykiem

Dobry w: historia magii, transmutacja, zaklęcia ochronne i uzdrawiające

Tuman w zakresie: astronomii - dla niego to wszystko to są mrugające gwiazdki.